top of page

TANJABLOG

Gedachten, gevoelens, moederschap, rouw en alles waar maar woorden aan gegeven kunnen worden 

Deze blog begon ik in (ik geloof) 2020, met als doel gedachtes en gevoelens te ordenen in tekst-vorm. Over het leven, wat ik zoal zou tegenkomen, welke gevoelens naar boven stroomden en schreeuwden om woorden. Eigenlijk in de basis alles waar ik maar woorden aan wilde geven. Toen ik in 2021 (op 13 juli om precies te zijn) moeder werd, werd het moederschap een groot thema. Iets met een grote verandering, life-event, heftige emoties: zowel positief (oneindig veel liefde) als wat negatiever (mega groot verantwoordelijkheidsgevoel, schuldgevoel) die nou eenmaal horen (of in ieder geval kunnen horen) bij het moederschap. Inmiddels hebben we in april 2023 onze tweede dochter mogen verwelkomen. Helaas liep dit allemaal totaal anders en kwamen we tijdens de bevalling tot het verdrietige besef dat het hartje van onze baby niet meer klopte en dat ze vlak voor de bevalling in de buik overleden was. Ze werd na een ongecompliceerde zwangerschap, bij een termijn van 39 weken en 5 dagen, stilgeboren. Oorzaak was de strakke (ware) navelstrengknoop, al dan niet in combinatie met vier omstrengelingen om haar nekje. Deze verdrietige gebeurtenis neemt zo’n grote plek in in ons leven, mijn leven, dat vele teksten/verhalen zullen gaan over rouw, verlies van een baby’tje, verdriet, schuldgevoel en alles wat er verder maar bij kan komen kijken. Vast staat dat ik trotse moeder ben van zowel mijn oudste dochter Evie, als mijn tweede dochter Jana. Deze is voor Jana, dat ze ondanks de fysieke afwezigheid altijd mag voortleven via woorden, geschrift en in ons hart.

Untitled
Home: Welkom
Zoeken

Kom jij in mijn buik wonen?

Mijn buik nog leeg Mijn hart gevuld Oefen ik momenteel met geduld Ik wacht Ik smacht Ik wens En voel haast Ik hoop op je Ik verwacht je...

Een terugblik op 2023.

2023. Een terugblik op een bizar jaar. Ik ging het jaar zwanger in. In het tweede trimester, bijna in het derde trimester. Met een baby...

Wat is normaal?

"Dit alles valt binnen een normaal rouwproces." Is het normaal om te denken dat het besef al volledig daar is (hallo, ik weet heus wel...

Het monster dat schuldgevoel heet.

Het schuldgevoel voelt soms als een groot allesoverheersend monster. Soms houdt hij zich stil (waarom het een hij is, geen idee, sorry)...

Super-papa

‘Mannen en vrouwen rouwen anders’ Is wat je hoort na groot verlies Soms niet zo zichtbaar voor omstanders Want verdrietig zijn, hoe doe...

Ik mis je

Het besef van het gemis, van wat er gebeurd is, is echt toegenomen. Ik kreeg die vraag een aantal weken terug van iemand via Instagram;...

Voor altijd een meisje te weinig

Een vriendin van me zei dit laatst: jullie hebben voor altijd een meisje te weinig. En zo is het inderdaad. Al krijgen we nog 100...

Rouw.

Rouw. Het is rauw. Hard. Waar is het draaiboek over rouwen? Hoe weet ik dat ik het wel goed doe? Waarom moet je zo dwars door allerlei...

Rite de passage

Tijdens mijn online bevalcursus kwam er een stuk voorbij over de overgangsfase die je doormaakt wanneer je moeder wordt. En dat deze...

Brief aan mezelf als toekomstige moeder

Het is vandaag zondag 11 juli 2021. Precies 38 weken ben ik nu zwanger. Het voelde voor mij vanaf 37 weken vooral als leven in de...

Home: Blog2

Inschrijfformulier

Blijf op de hoogte

Bedankt voor de inzending!

Home: Abonneren

CONTACT

Hoofdweg 12
5571 PG Amsterdam

Tel.: +31 (0) 456 573442

  • Instagram
  • Instagram
Wave
Home: Contact
bottom of page