Het bevallingsverhaal van onze lieve Jana. ♡
Op donderdagavond 6 april 2023 begin ik dit verhaal (toen 39 weken en 2 dagen zwanger). Niet omdat toen de bevalling begon, maar omdat ik...
Als moeder van twee dochters (Evie en Jana*) schrijf ik met name over het moederschap, maar ook over het verlies van onze baby na een volledige, ongecompliceerde zwangerschap. Ondanks alles wil ik de onvoorwaardelijke liefde de boventoon laten voeren.
Gedachten, gevoelens, moederschap, rouw en alles waar maar woorden aan gegeven kunnen worden
Deze blog begon ik in (ik geloof) 2020, met als doel gedachtes en gevoelens te ordenen in tekst-vorm. Over het leven, wat ik zoal zou tegenkomen, welke gevoelens naar boven stroomden en schreeuwden om woorden. Eigenlijk in de basis alles waar ik maar woorden aan wilde geven. Toen ik in 2021 (op 13 juli om precies te zijn) moeder werd, werd het moederschap een groot thema. Iets met een grote verandering, life-event, heftige emoties: zowel positief (oneindig veel liefde) als wat negatiever (mega groot verantwoordelijkheidsgevoel, schuldgevoel) die nou eenmaal horen (of in ieder geval kunnen horen) bij het moederschap. Inmiddels hebben we in april 2023 onze tweede dochter mogen verwelkomen. Helaas liep dit allemaal totaal anders en kwamen we tijdens de bevalling tot het verdrietige besef dat het hartje van onze baby niet meer klopte en dat ze vlak voor de bevalling in de buik overleden was. Ze werd na een ongecompliceerde zwangerschap, bij een termijn van 39 weken en 5 dagen, stilgeboren. Oorzaak was de strakke (ware) navelstrengknoop, al dan niet in combinatie met vier omstrengelingen om haar nekje. Deze verdrietige gebeurtenis neemt zo’n grote plek in in ons leven, mijn leven, dat vele teksten/verhalen zullen gaan over rouw, verlies van een baby’tje, verdriet, schuldgevoel en alles wat er verder maar bij kan komen kijken. Vast staat dat ik trotse moeder ben van zowel mijn oudste dochter Evie, als mijn tweede dochter Jana. Deze is voor Jana, dat ze ondanks de fysieke afwezigheid altijd mag voortleven via woorden, geschrift en in ons hart.